آشنایی با دانشگاه امیرکبیر یا پلی تکنیک
هسته‌ی اولیه‌ی این دانشگاه، به نام پلی تکنیک تهران، به منظور توسعه و گسترش دو موسسه فنی، به نام «هنرسرای عالی» و «انستیتو تکنولوژی» در 1336 راه اندازی شد. بعدا این دانشگاه در سال ۱۳۳۷، با پنج رشته‌ی مهندسی “مهندسی برق و الکترونیک” ، “مکانیک” ، “نساجی” ، “شیمی” و “راه و ساختمان” گسترش پیدا کرد. از سال ۱۳۵۷، دانشگاه پلی تکنیک تهران، به نام دانشگاه صنعتی امیرکبیر تغییر نام داد.
این دانشگاه که نخستین دانشگاه صنعتی ایران و مادر دانشگاه‌های صنعتی کشور به حساب میاد، در حال حاضر دارای بیش از ۱۶ دانشکده، ۶ گروه آموزشی مستقل و سه پردیس دانشگاهی در گرمسار، بندرعباس و ماهشهره و یک پردیس بین‌الملله.
مطلب پیشنهادی: معرفی کامل دانشگاه صنعتی شریف
دسترسی
این دانشگاه در مرکز شهر تهرانه و با دانشگاه تهران بیست دقیقه فاصله داره. درب اصلی دانشگاه در خیابان حافظ و زیر پل حافظ قرار داره و از سمت غرب هم به خیابون ولیعصر میرسه. این مرکز شهر بودن دانشگاه، دسترسی اون رو به همه‌ی مسیرها خیلی راحت کرده و دانشجوها میتونن با همه‌ی وسایل نقلیه عمومی یعنی مترو، اتوبوس و تاکسی به هرجای شهر که خواستن دسترسی پیدا کنن. البته این موضوع که دانشگاه دقیقا وسط طرح ترافیک تهران قرار داره، دسترسی اون رو با ماشین شخصی برای دانشجوها دشوار می‌کنه.
محوطه‌ی اصلی خود دانشگاه هم چندان وسعت زیادی نداره و دانشگاه ها به همدیگه متصلن.
جو دانشگاه امیرکبیر
امیرکبیر، دانشگاه به شدت سیاسی‌ای هست و این سیاسی بودن قدمت بسیار طولانی داره. عباس عبدی، تاریخچه‌ای از جنبش دانشجویی این دانشگاه را طی سال‌های ۱۳۵۷–۱۳۳۸ در کتابی با عنوان جنبش دانشجویی پلی‌تکنیک تهران نگارش کرده که نشر نی اون رو منتشر کرده. همچنین در دهه‌های اخیر هم دانشگاه پلی تکنیک یا همون امیرکبیر امروز، نقش مهمی در جنبش‌های دانشجویی داشته و در بعضی مواقع خودش جریان‌‌سازی کرده. اما جو بین دانشجوها جو دوستانه و صمیمی‌ای هست و امیرکبیر جزو دانشگاه‌هایی نیست که بچه‌ها فقط و فقط در حال درس خوندن باشن و زمانی برای تفریح نذارن. خصوصا با وجود تعداد زیاد کافه‌های اطراف دانشگاه.
مطلب پیشنهادی: معرفی کامل دانشگاه تهران
امکانات دانشگاه
دانشگاه صنعتی امیرکبیر، جزو دانشگاه‌های محبوب از نظر امکانات به حساب میاد. برج علم و فناوری این دانشگاه که ساختمان بوعلی سینا نام داره، یک مرکز بسیار بزرگ و مجهزه که در زمینه‌ی تبدیل نوآوری‌ها و دستاوردهای علمی به فناوری‌ها و محصولات موردنیاز کشور کار می‌کنه.
کتابخانه‌ی مرکزی دانشگاه امیرکبیر، از سال 37 تاسیس شده و به دلیل این قدمت، کتاب‌های بسیار ارزشمندی در اون پیدا میشه. این کتابخونه در حال حاضر کاملا مکانیزه شده‌ست و دسترسی به کتاب‌ها رو برای دانشجوها خیلی سریع و راحت کرده.
آزمایشگاه مرکزی این دانشگاه همینطور یکی از آزمایشگاه‌های بسیار مجهز کشوره که تجهیزات مدرن دانشگاهی برای آزمایشات دانشجویی داره. علاوه بر این‌ها، دانشگاه امیرکبیر دارای استخر، زمین چمن، سالن و مجتمع‌های ورزشی شامل سالن کاراته، تنیس روی میز، شمشیر بازی و سالن‌های بدنسازی مخصوص خواهران و برادران داره.
مطلب پیشنهادی: معرفی کامل دانشگاه خوارزمی
خوابگاه
دانشگاه امیرکبیر خوابگاه‌های پراکنده‌ای در سطح شهر داره. دسترسی به این خوابگاه‌ها کار دشواری نیست اما یکی از معایب این دانشگاه اینه که حدنصاب خوابگاه‌های اون پر میشه و جا برای یه سری از دانشجوها جا کم میاد.
حراست
دانشگاه امیرکبیر حراست چندان سخت‌گیری نداره و دانشجوها نسبت به خیلی از دانشگاه‌های دیگه‌ی کشور، آزادی بیشتری در انتخاب پوشش دارن، البته که عرف رسمی پوشش در دانشگاه، اینجا هم رعایت میشه اما به طور کلی درگیری بین دانشجو و حراست زیاد نیست.
سطح علمی دانشگاه
از لحاظ عیار علمی میتوان گفت این دانشگاه رتبه 440 دنیا رو داره اما بعد از دانشگاه شریف رتبه دوم کشور متعلق به این دانشگاهه. از افتخارات دانشگاه صنعتی امیرکبیر میشه به موارد زیر اشاره کرد:
- ثبت بیش از 1000 اختراع در کشور
- بیش از 31500 مقاله در کنفرانس‌های معتبر
- ثبت بیش از 16700 مقاله ISI به نام دانشگاه امیرکبیر
به طور کلی باید گفت که دانشجوهای این دانشگاه کار راحتی برای اپلای و مهاجرت دارن و با معدل نسبتا بالا و ثبت حداقل دو مقاله، میتونن در بهترین دانشگاه‌های دنیا، پذیرش بگیرن. یکی دیگه از ویژگی‌های این دانشگاه که باید اینجا نام برد اینه که دانشگاه امیرکبیر به دانشجوهای برتر خودش، یعنی دانشجوهای زیر رتبه ۱۰۰ و بین رتبه ۱۰۰ تا ۲۰۰، حقوق اندکی اختصاص میده. این موضوع خیلی به کم شدن هزینه‌ی تحصیل دانشجوها کمک می‌کنه.
مطلب پیشنهادی: معرفی کامل دانشگاه شهید بهشتی
