سلام همراه عزیز. به مقاله معرفی رشته پزشکی خوش اومدی. من حامد گل محمدی به همراه خانم سنا رحیمی دانشجوی پزشکی دانشگاه ایران هستیم و قراره در این مقاله درمورد این رشته صحبت کنیم. پس تا انتها باهامون همراه شو تا بتونی برای انتخاب رشته ای صحیح و منطقی، تصمیم بگیری و همه چیز رو درمورد رشته پزشکی بدونی.
آشنایی با رشته پزشکی
رشته پزشکی هفت سال طول دوره تحصیل داره و از سه دوره علوم پایه، فیزیوپات، دوره قبل از بالینی و یکی دوره هم اینترنی تشکیل میشه که در دوره‌ی آخر رسما وارد بالین میشی و جزو پرسنل درمان حساب میشی.
علوم پایه:
علوم پایه دو و نیم سال اول پزشکی و در واقع پنج ترم اول هست که در اون یکسری از کتاب‌هایی که در خود دبیرستان و متوسطه دوم خوندی، به صورت تخصصی تدریس میشه. کتاب‌هایی مثل آناتومی، بیوشیمی، فیزیولوژی، جنین شناسی به همراه زبان ترمینولوژی که کتاب بسیار مهم و کارآمدیه و در اصل اصطلاحات پزشکی رو آموزش میده که در دوره‌های تخصصی پزشکی به مشکل برنخوری.
در کنار این دروس، کتاب‌های عمومی و سایر کتب تخصصی هم وجود داره. در انتهای دوره علوم پایه، به صورت بلوک بلوک، قسمت‌های مختلف بدن رو میخونی. مثل بلوک گوارش، بلوک تنفسی، بلوک مغز و اعصاب، بلوک ادراری تناسلی و غیره. در اصل به صورت تخصصی به قسمت‌های مختلف بدن انسان به علاوه قسمت‌های بیوشیمی و جنین شناسی پرداخته میشه.
در پایان ترم پنجم، امتحانی تحت عنوان امتحان علوم پایه وجود داره. البته یکسری از دانشگاه‌ها هستن که علوم پایه رو از پنج ترم به چهار ترم کاهش دادن. بعد از این دوره، وارد دوره فیزیوپات پزشکی میشی.
دوره فیزیوپات و دوره استاجر:
در دوره فیزیوپات، وارد مباحث بالینی میشی. البته هنوز وارد بیمارستان نشدی و صرفا مباحث پزشکی رو به صورت تئوری در قالب دو ترم مطالعه میکنی. این دوره‌ها در دانشگاه‌های مختلف متفاوته. در برخی دانشگاه‌ها دو ترمه و در برخی یک ترم. بعد از این دو ترم، وارد دوره ایکس‌ترن یا استاجر میشی. یعنی وارد دوره بالین و بیمارستان میشی ولی هنوز در روند درمانی دخیل نیستی و جزو کادر درمان حساب نمیشی. در نتیجه حقوقی هم برای تو در نظر گرفته نخواهد شد.
در دوره استاجری، همون مباحثی که در دوره فیزیوپات خوندی رو در اینجا مشاهده میکنی و وارد بخش‌ها و درمانگاه‌ها میشی. کلاس‌های تئوری در بیمارستان‌ها برگزار میشه. در این دوره از لحاظ علمی، سطح بالایی پیدا میکنی. این دوره چهار ترم و دو ساله هست.
دوره اینترنی:
دوره آخر، اینترنی هست که جزو قسمت درمانی حساب میشی که یک سال و نیمه. در این دوره اساتید و رزیدنت‌های تخصصی برای تو اردر (order) می‌ذارن و موظف به انجام کارهای بالینی هستی. کارهایی مثل نوشتن پرونده‌ها، شرح حال‌گیری، کشیک‌های شبانه و غیره. کشیک‌ها در این دوره آغاز میشه و ممکنه به صورت فشرده باشه. کشیک‌ها بستگی به بخش‌هایی داره که میری.
حقوق بخش اینترنتی بسیار ناچیزه و بین یک و نیم تا دو میلیونه. درواقع در این رشته تا پایان هفت سال، حقوقی نخواهی داشت. دوران اینترنی سخت‌ترین دوران پزشکیه به دلیل این که انتظارات زیاده و زمانی که باید بگذاری بسیار زیادتر.
رتبه قبولی رشته پزشکی
نمونه کارنامه قبولی رشته پزشکی:
ادامه تحصیل
بعد از پزشکی، اگر بخوای ادامه تحصیل بدی، باید برای دوره تخصصی رزیدنتی اقدام کنی یا آزمون دستیاری بدی. اصطلاحی به اسم استریت شدن وجود داره. یعنی دانشجویانی که بعد از اتمام دوره پزشکی بلافاصله بعد از اینترنی، آزمون تخصص بدن و وارد دانشگاهی بشن که میخوان یه رشته تخصصی رو در اونجا ادامه بدن. یعنی رزیدنت بشن.
شرایط استریت شدن:
رتبه کنکور زیر 500 کشوری باشه. جزو المپیادی‌ها باشی. در طول دوره پزشکی ازدواج کرده باشی که بهش رینگ استریت میگن یعنی دوبار میتونی بعد از دوره پزشکی آزمون تخصص رو بدی. یا در المپیادهایی که در طول دوره دانشگاه و خارج از پزشکی بوده، شرکت کرده باشی. این‌ها همگی معیارهایی هستن که باعث میشن استریت بشی و بلافاصله بعد از دوره عمومی، وارد تخصص بشی.
دوره رزیدنتی:
اگر استریت نباشی، موظفی بعد از اتمام دوره عمومی، دو سال طرح بری. البته اگر پسر باشی باید دوسال طرح و سربازی رو با هم بری که البته حقوق کمتری هم داره. اگر دختر باشی، دو سالی که طرح میری، حقوق خوبی داری. درواقع چیزی حدود 15 میلیون در این دوره بهت تعلق می‌گیره. اما اگر پسر باشی چون سربازی هم داری، یا باید دو سال طرح بری و دو سال سربازی که زمان زیادیه. یا این که میتونی دو سال طرح و سربازیت رو یکی کنی و در قبال این کار، حقوق کمتری بهت داده میشه چیزی حدود 5 میلیون.
در حال حاضر وضعیت جوری هست که به رزیدنت‌ها بسیار سخت گرفته میشه. دوره رزیدنتی هم بین سه سال تا شش ساله. سه سال برای متخصص طب اورژانسه. برخی رشته‌های چهارساله مثل داخلی، قلب، ارتوپد و برخی از رشته‌ها مثل نوروسرجری یا جراحی مغز و اعصاب، شش سال طول دوره تحیصیلشه. اما اگر رشته‌ای قبول بشی که چهار سال طول دوره تحصیلشه، احتمال این که بیشتر از چهار سال در اون رشته بمونی هم هست.
به دانشجویان تخصص، رزیدنت سال یک، دو، سه و چهار گفته میشه. رزیدنت سال یک، در اتمام سال اولش، ممکنه معیارهایی رو که اساتید برای قبولی او و ورود به رزیدنتی سال دو دارن رو پر نکنه و دوباره مجبور باشه یکسال دیگه رزیدنت سال یک بمونه. همه انصراف‌ها از این رشته به خاطر همین دورانه. به همین دلیل دانشجویانی که استریت هستن تمایلی به ادامه تحصیل تخصصی ندارن و ترجیح میدن کار کنن و درآمد کسب کنن.
مطلب پیشنهادی: معرفی رشته داروسازی
انتظارات غلط
اگر دنبال این هستی که سریع استخدام بشی و به درآمد خوبی هم برسی، پزشکی از رشته‌هایی نیست که بتونه این خواسته رو خیلی زود محقق کنه و زمان می‌بره و تلاش 12 ساله نیاز داره. بعد از 15 سال هم به درآمد خوبی میرسی.
معمولا افراد فکر می‌کنن کسایی که پزشک شدن، شخصیت مغرور و متکبری دارن که اصلا اینطور نیست. در بیمارستان‌ها مردم چنین دیدی نسبت به پزشک‌ها دارن در حالی که این بیشتر به خاطر فرسایش کاره. این رشته بسیار طاقت‌فرساست اما علاقه میتونه این موانع رو کنار بزنه و تو رو به هدفت برسونه.
از انتظارات غلطی که هست، میشه به این اشاره کرد که افرادی که وارد پزشکی میشن، معمولا فکر می‌کنن بلافاصله بعد از ورود به بالین و درمان، به مرحله تجویز دارو برسن. خیلی اوقات دوستان و فامیل هم این انتظار رو دارن. اما باید بتونی این افراد رو به متخصص ارجاع بدی و صبر زیادی داشته باشی.
مطلب پیشنهادی: معرفی رشته پرستاری
زمینه‌های شغلی این رشته
معمولا پزشکان نسبت به سایرین وضعیت استخدامی بهتری دارن. ولی طول زمانی که فرد باید بگذرونه تا تجربه کسب کنه و استخدام بشه زیاده. یعنی اگر بخوایم تخصص بخونیم و استریت هم باشیم یعنی باید یازده سال رو با درآمد کم سپری کنیم تا به یه نقطه‌ای برای استخدام برسیم. به این نکته توجه کن که رزیدنت‌ها الان 6 میلیون درآمد ماهیانه دارن و اگر متاهل بشن، میشه 8 میلیون.
بعد از یازده سال، باید بری اون شهری که از اول از اونجا وارد دانشگاه شدی، مخصوصا اگر منطقه محرومی باشه، 12 سال کار کنی و بعد میتونی در اون شهر مطب بزنی. بعد از کار کردن در مناطق محرومه که میتونی وارد کلان‌شهرها بشی. مطب زدن خیلی بستگی داره به این که چه کاری انجام میدی. مثلا اگر پزشک عمومی باشه، میتونی در کنارش فعالیت‌های زیبایی انجام بدی. که البته این روزها هم بسیار زیاد شده. چون متاسفانه هم متخصصین شهرها کم شده مثل پوست و مو و زیبایی، هم این که وقتی پزشکان می‌بینن پزشکان عمومی زیاد شدن، مجبورن کارهای فارغ از پزشکی هم انجام بدن. فعالیت‌هایی مثل کاشت ناخن، لیزر، مزوتراپی برای مو و غیره که به کسب درآمد بیشتری براشون ایجاد کنه.
از اونجایی که کمبود پزشک در جامعه هست، میشه به اسخدام سریع برسی و درآمد خوبی هم داره. یعنی بعد از دوره تحصیل ده یا دوازده ساله، میتونی به یک درآمد خوب برسی. ولی این درآمد نیاز به کار زیادی داره که البته بعد از اتمام دوره تخصص، این درآمد بسیار بیشتر میشه.
توانمندی‌ها
دانشجویان پزشکی همگی باید درس‌خون باشن و اصلا امکان این که فقط درس‌ها رو پاس کنی وجود نداره. پس باید حتما به این رشته علاقمند باشی تا بتونی حجم زیاد درس‌ها رو مطالعه کنی. ضمن این که این مطالعه‌ها هرگز حتی بعد از اتمام تحصیل هم تموم نمیشن و همیشه باید در حال کسب علم باشی چون پزشکی رشته‌ی گسترده‌ایه و نیاز به مطالعه و تحقیق فراوان داره.
از موارد مهم دیگه، صبر و حوصله زیاده که باید حتما در این رشته بسیار صبور باشی تا بتونی دوره یازده ساله تحصیل تا تخصص رو طی کنی.
روحیه‌ای که باید برای این رشته داشته باشی، به صورتیه که نباید تا حد زیادی از خون یا جسد بترسی. در دوره علوم پایه، جسد خواهی دید. خیلی از افراد روحیه دیدن و باز شدن جسد و مشاهده قسمت‌های مختلف مثل عضله، عصب و بلوک‌های مختلف گوارش رو ندارن. وقتی وارد بالین بشی، طبیعتا باید با کلی افراد تصادفی، تروما و غیره مواجه بشی و باید در برابر این افراد بسیار قوی باشی.
همینطور ممکنه بسیاری انسان افسرده یا خانواده‌هایی که داغ دیدن یا عزیزی رو از دست دادن رو ببینی و باهاشون صحبت کنی. اگر روحیه بالایی نداشته باشی، ممکنه تو هم به مرور افسرده بشی. نحوه برخورد با افراد و اخلاق پزشکی رو باید بدونی که چطور با بیمار همدردی کنی و بداخلاق نباشی. البته اخلاق پزشکی در طول دوره تحصیل تدریس میشه. علاقه، مهم‌ترین فاکتور در این رشته‌ست. باید هدف اولت این باشه که علاقه داشته باشی و بخوای پزشک خوبی بشی تا به مردم خدمت کنی.
معایب و مزایای این رشته
از مزایای این رشته اینه که موقعیت اجتماعی بالایی داره و احترام خاصی و به همراه داره. همینطور آینده کاری نسبتا تضمین‌کننده داره. پزشکی چون مستقیما با جون مردم در ارتباطه، برای افرادی که دغدغه مردم رو دارن و به خدمت به مردم علاقمندن، بسیار مناسبه. از لحاظ درآمد هم جزو رشته‌هاییه که درآمد خوبی نسبت به بقیه رشته‌ها داره.
از معایب این رشته که زیاد هم دیده نمیشه، طول تحصیل هفت‌سالشه. در طی دوران تحصیل حقوقی دریافت نمی‌کنی و تا دوران فارغ‌التحصیلی، از لحاظ مالی به خانواده وابسته‌ای و مثل رشته‌های دیگه‌ی علوم پزشکی، در طی دوران تحصیل نمیتونی فعالیت دیگه‌ای انجام بدی.
از عیوب دیگه‌ی این رشته اینه که درس‌ها بسیار سخته و امتحانات زیادی داره. یعنی وقتی وارد این رشته میشی، باید قید تفریح و استراحت رو بزنی و بسیار مطالعه کنی.
آینده شغلی این رشته، نسبتا تضمین‌شده‌ست. به نحوی که حتی پزشک عمومی بیکار هم داریم. چون باید یا انقدر تلاش کنی که پزشک موفقی بشی و مطب بزنی یا استخدام بشی و یا اینکه در کنار پزشکی فعالیت‌های زیبایی انجام بدی. در غیر این صورت باید وارد تخصص بشی.
مطلب پیشنهادی: رتبه بندی دانشگاه های علوم پزشکی ایران
مهاجرت در رشته پزشکی
در سال‌های اخیر، مهاجرت بین دانشجویان پزشکی پررنگ‌تر شده. به خاطر همینه که ظرفیت دانشگاه‌های ایران در این رشته افزایش یافته. چون فکر می‌کنن با افزایش ظرفیت دانشگاه‌ها، دانشجویان کمتری مهاجرت می‌کنن در حالی که اینطور نیست. کشور پر از پزشک عمومی میشه که خیلی کم تمایل به ورود به بخش تخصص و رزیدنت شدن دارن. در نتیجه کشوری داریم خالی از متخصص. ضمن این که برای انصراف از رزیدنتی باید کل هزینه چهار سال رو بپردازی. به همین خاطر توجه به مهاجرت در این رشته بیشتر شده.
مهاجرت به صورت گسترده به آلمان و دانمارک در حال شکل‌گیریه. به این دلیل که این دو کشور فقط مدرک زبان میخوان و اصلا رزومه براشون مهم نیست. اگر آلمان بخوای بری، باید مدرک زبان B2 و C1 داشته باشی. دانمارک هم همینطور، اگر مدرک زبان دنیش دانمارکی رو داشته باشی، میتونی به اونجا مهاجرت کنی و حقوق خوبی هم دریافت میکنی. درواقع چیزی حدود سه هزار تا شش هزار یورو به پزشک حقوق میدن. البته مشکلی که داره، اینه که وقتی وارد آلمان میشی، باید دو سال به صورت پزشک عمومی تحصیل کنی که حقوق خوبی هم داره و بعد میتونی تخصص بخونی.
اخیرا کشورهای حاشیه خلیج فارس مثل قطر و عمان و امارات هم پزشکان عمومی رو قبول می‌کنن و حقوق خوبی رو بهشون میدن. توجه کن که اگر از اول به قصد مهاجرت وارد این رشته میشی، بهتره که رشته دیگه‌ای رو انتخاب کنی چون مهاجرت سختی‌هایی داره که باید براش تلاش زیادی کنی.
مطلب پیشنهادی: معرفی رشته اتاق عمل
3 دیدگاه در “معرفی رشته پزشکی”
ببخشید چی جوری با رتبه 3816 منطقه یک پزشکی ایران قبول شده ؟ تعهدی ؟
بعد چه جوری یکی با سهمیه 25 درصد 1101 ازاد قبول شده ؟
توضیحات بسیار عالی و مفید